De derde week in Peru! - Reisverslag uit Cuzco, Peru van Michelle Verduin - WaarBenJij.nu De derde week in Peru! - Reisverslag uit Cuzco, Peru van Michelle Verduin - WaarBenJij.nu

De derde week in Peru!

Door: Michelle Verduin

Blijf op de hoogte en volg Michelle

12 April 2017 | Peru, Cuzco

Om half 9 op donderdag pakken we de taxi naar het vliegveld en om 10.40 uur precies vertrekt onze vlucht naar Puerto Maldonado vanuit Cusco. Het is een klein vliegveld en we staan binnen no-time bij de gate. We vliegen met een A320 maar deze is maar gevuld met nauwelijks 20 mensen. Binnen drie kwartier zijn we al geland en we worden opgepikt door onze gids. Even omschakelen want we gaan van 12 naar 30 graden. Het is eerst nog een uur rijden en vervolgens twee uur varen. We zitten in een groep met twee gezellige Schotse meiden. Onderweg met de boot over de Amazone stoppen we om dieren te spotten. We zien papegaaien, een toekan, het grootste knaagdier ter wereld (ben de naam even kwijt) en andere vogels. Cool! In de avond doen we met z'n vieren en de gids een insectentocht. Het is donker en dus nemen we onze zaklamp mee. We zien kikkers, vlinders, motten, spinnen, sprinkhanen, wandelende takken, de bullit-ant (mier wiens prik voelt als een kogelschot) en andere wezens. We hebben de smaak te pakken en ik begin dit zelfs leuk te vinden!

De volgende ochtend gaan we naar een meer. Eerst varen we 15 minuten en vervolgens wandelen we 2 kilometer voor een lange tijd. De lodges geven gelukkig rubber laarzen uit want het is modderig en glad overal. Tijdens deze wandeling zien we aapjes, een slang, tarantula's en andere vogelspinnen, een hoop vlinders en motten, mieren, vogels, rupsen, sprinkhanen, paddestoelen, fruit, piranha's, sardientjes en twee extreem grote bomen. Bij één kunnen we zelfs binnenin staan. Deze boom is de op één na grootste soort ter wereld en circa 450 jaar oud. De ander is circa 300 jaar oud en minder groot. Wel super vet om binnenin een boom te staan! We gaan weer terug richting de lodge. 's Middags gaan we naar de farm van de lodges. Hier proeven we alle soorten fruit die er op de plantage groeien: banaan, sinaasappel, citroen, sterfruit, grapefruit, cacao en nog een heleboel andere soorten. Het smaakt verser dan in Nederland en het wordt niet bewerkt. 's Avonds gaan we op kaaiman zoektocht. We zien er eentje, een hele kleine. Heel vet! Doordat het slecht weer is geweest zijn de omstandigheden niet optimaal om deze beesten te spotten. We nemen afscheid van de Schotse meiden en drinken nog een Cusqueña (lekkerste bier ooit als je het mij vraagt).

Voor de volgende ochtendactiviteit mogen we kiezen uit drie dingen. Aangezien ik er hier achter ben gekomen dat ik vogels het tofst vind, besluiten we papegaaien te gaan spotten nabij hun eet- en broedplaats. We varen een half uur en lopen ongeveer drie kwartier door de jungle tot we daar aan komen. Al snel zien we ze: 8 stuks in totaal. Ook een hele ervaring. We blijven er zo'n twee uur hangen aangezien we moeten wachten op een andere groep die dezelfde activiteit doen als die wij gisteren hebben gedaan. Ik word ontzettend naar van alle muggen hier die me op dit moment al 96 keer hebben geprikt. Overigens ook nog door een mier wat geen pretje was.
's Middags doen we een wandeltocht rond het park van 2 kilometer. De eerste kilometer is droevig want we zien geen dieren. De volgende is veelbelovend. We zien de op één na grootste vlinder ter wereld, wat net een vogel lijkt als het vliegt. Vervolgens zien we nog een boel apen die liggen te chillen in de boom. Tot slot zien we bij de lodges nog een zwarte toekan, als die van Van der Valk. Wat een prachtbeest. Net als het donker wordt spotten we nog een bamboerat.
Voor 's avonds is er geen plan en dus vragen we Hugo of er nog plaats over is in de boot voor de kaaiman zoektocht voor vanavond. We hebben mazzel en gaan voor niets een tweede keer op zoektocht. Dit maal met 18 anderen in plaats van 2. We spotten er 2 en ook nog een uil.

De volgende ochtend worden we wakker om 06.15 uur. Dit was Steef haar laatste nacht in Peru. We varen weer zo'n 2 uur met de boot en vervolgens nog een uur met de bus. Aangekomen bij het kantoor waar we onze backpacks hebben achtergelaten, dienen we de tassen her te verdelen. Steef neemt wat spullen van mij mee naar huis en ik neem wat van haar over. Om 12.55 uur vertrekt het vliegtuig. De bagage moet handmatig worden gecheckt aangezien de scan kapot is. Drama... We eten nog wat en boarden vervolgens. Het vliegtuig vliegt eerst naar Cusco en vervolgens naar Lima. Het is een doodenge vlucht voor een uur lang. Er is heel veel turbulentie en Steef en ik (maar ik denk ook de andere passagiers) staan doodsangsten uit. Goede sfeer om afscheid van elkaar te nemen, niet? Geland op Cusco is het dan zo ver, ik moet alleen verder. Ik heb er dubbele gevoelens bij, wil ik dit wel? Het is toch wel fijn een reismaatje te hebben besef ik me. Er is echter geen weg meer terug. Ik kom aan op het vliegveld en loop direct naar het toilet. Even bijkomen. Er staat een lange rij. Als ik terug komen van het toilet is de band gestopt met draaien en er liggen geen tassen meer!!! Shit, wat een slecht begin. In paniek loop ik naar alle mensen in uniform zonder te weten of ze hier wel werken. Geen van hen spreekt Engels. Uiteindelijk kom ik iemand van Avianca tegen die mij verder kan helpen. Ze zegt dat de band maximaal 3 minuten draait uit veiligheidsoverwegingen. Hm, vreemd, maar oké, het geeft me hoop. Na 10 minuten komt ze godzijdank met mijn tas aanlopen. Ik loop naar buiten en zoek een taxi. Ik vind het eng maar jk kom heel goed terecht. Ik betaal wat meer maar zit bij een Engelssprekende chauffeur wie touroperator is geweest. Hij raadt me aan naar een bepaald hostel te gaan en brengt me daar naar toe. Het is een mooi hostel en er hangt een chille sfeer. De backpackers in Zuid-Amerika zijn wat ouder omdat dit voor velen geen eerste reisbestemming is. De meesten zijn rond de 30 jaar, wat het wat lastiger voor mij maakt. Ik moet wennen aan het alleen zijn en het contacten leggen. Ik zit in een dorm met 4 andere meiden. Zij gaan allemaal op tijd naar bed omdat ze om 5 uur weer op moeten. Ik besluit naar de bbq te gaan welke is georganiseerd door het hostel. Ik ontmoet leuke mensen alleen vertrekken ook zij allemaal morgenochtend vroeg. Jammer.

Eindelijk eens een beetje uitslapen! Ik doe alles op mijn gemakje vandaag en ga naar de markt. Wanneer ik er ook weer uit wil, begint het te hagelen. Wel niet zomaar hagel, dit zijn hele grote stenen. Voor ongeveer een uur ben ik 'opgesloten' in deze markt. Gelukkig kan ik me goed vermaken met mensen kijken. 's Middags ontmoet ik een leuke meid uit mijn kamer en we besluiten samen cocktails te gaan drinken. Het is tenslotte happy hour. We eten samen en gaan naar de pub van het hostel waar karaoke wordt gespeeld. Uiteindelijk gaan we nog met drie andere jongens stappen in de stad (eindelijk). Dat was iets te gezellig.

Ik moet voor 11 uur uitgecheckt zijn en rust verder nog wat uit in het zonnetje op het binnenplein. 's Middags ga ik nog even de stad in om vervolgens een lekkere warme!!! douche te nemen. Gisteren was die koud namelijk. Blij. Vanavond om 22 uur neem ik de bus richting La Paz.

  • 12 April 2017 - 21:32

    Denise:

    Mooi verhaal Mies! Ik heb al een hoop gehoord van Steef en ook een hoop foto's gezien. Wat hebben jullie een prachtige dingen gezien en gedaan! Ben er echt heel erg jaloers op.
    ik snap dat je dubbele gevoelens hebt na het vertrek van Steef. Ik vind het heel dapper dat je gewoon door gaat. En dan ga je ook nog allemaal gave dingen doen. Niet iedereen kan dat zeggen!
    ik ben heel trots op je en hoop dat je geniet. Je bent een sociale en gezellige meid dus dat zit wel snor!
    Tot je volgende verhaal

  • 14 April 2017 - 11:22

    Mary Verduin:

    Jemig Mies, nu weet ik wie thuis voortaan de rioolspinnen pakt! Wat een goed verhaal weer, en wat zie jij veel van de wereld. Ik mis je wel maar ben blij dat je geniet. En inderdaad, het is gek om in je eentje verder te gaan, maar je doet het wel eventjes en daar ben ik heel trots op.
    Dikke hug en heel veel xxxxx mama

  • 14 April 2017 - 15:30

    Tineke:

    Wauw Mies wat ben je toch een stoere Chuck zeg, geweldig wat je allemaal doet. Hebben toch een echte globetrotter in de familie. Geniet er vooral van en doe voorzichtig he. Zie je graag weer heel thuiskomen met heel veel foto's en verhalen. Dikke Xxvan ons allemaal.

  • 16 April 2017 - 14:15

    Stefanie:

    Tja, wat kan ik zeggen...

    TROTS!

    Kus en knuffel van je super trotse zus!

  • 23 April 2017 - 21:13

    Harry:

    Geweldig verhaal heerlijk om te lezen.
    Dikke knuffel van je vader.

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Verslag uit: Peru, Cuzco

Michelle

Actief sinds 29 Maart 2017
Verslag gelezen: 315
Totaal aantal bezoekers 75639

Voorgaande reizen:

20 Maart 2017 - 09 Mei 2017

Zuid-Amerika

Landen bezocht: